Ha Annemarie, Leuk om je te ontmoeten vanochtend! Wij vonden het een goed gesprek en we denken dat we elkaar ook van beide kanten iets te bieden hebben, dus wat ons betreft ben je van harte welkom.
En ineens ben ik aan het werk als ‘stagiaire redactie’ bij Xander uitgevers in Amsterdam en:
- lees ik manuscripten en mag ik beoordelen of deze mogelijk geschikt zijn om uit te geven
- check ik urenlang of de correcties gemaakt door ene Rob – in een dik boek van Wilbur Smith met eindeloos veel woorden – goed zijn doorgevoerd door de zetter
- maak ik ‘vakkundig’ het professionele espressoapparaat schoon
- krijg ik op mijn kop tijdens de lunchdienst omdat ik bijna lege bakjes met smeersels – die er niet fris meer uit zien én over de datum zijn – na het weekend weggooi
(‘Je moet goed ruiken, over de datum zijn zegt helemaal niets. Wist je dat je yoghurt tot een maand over de datum prima kunt eten?’) - neem ik de telefoon aan (‘Goedemiddag, Xander uitgevers, u spreekt met Annemarie’)
- stuur ik nieuwe boeken naar de vertalers en andere contactpersonen in dikke enveloppen en kleine dozen als het er meer dan drie zijn
- lees ik in de trein de nieuwste boeken zoals In het reine van Agnès Martin-Lugand en Happy Money van Ken Honda en vergeet ik bijna uit te stappen in Driebergen-Zeist
Ik vermaak me uitstekend. Hoe leuk is het om de hele dag omringd te worden door boeken! Ik ben twee keer zo oud als de meiden die hier werken: uitgever Sander en zijn zeven jonge meiden. En ik dus, tot het einde van het jaar. Maar het maakt niet uit, het blijft een hele leuke ervaring.
Jammer dat ik er niets mee verdien en dat er geen zicht is op een ‘echte’ baan. Dus ondertussen ook weer aan het solliciteren als IT projectmanager. Banen genoeg, interesse genoeg in mijn CV ook. Een baan vinden zal niet lastig zijn.
Het zou leuk zijn om als redacteur aan de slag te kunnen gaan, bij een gerenommeerde uitgeverij. Helaas zitten al die uitgeverijen in Amsterdam (en is dat voor mij bijna 2 uur reizen, enkele reis). En met alleen een paar maanden stage zitten ze ook niet zomaar op mij te wachten. Dus waarschijnlijk ga ik begin volgend jaar toch weer gewoon als projectmanager aan de slag. Voor vier dagen in de week (en niet meer voor 40 uur als het aan mij ligt), dat dan weer wel.
En deze ervaring neemt niemand mij meer af.
Super stoer Annemarie! Die ervaring kan zo meteen niemand je meer afnemen. Enne… is het een idee om bij interne communicatie afdelingen van grote bedrijven te zoeken naar redactie werk en daar naar te solliciteren?
LikeLike